มันไม่ง่ายเลยใช่มั๊ยคะ ที่จะไม่หวลนึกถึงอดีต ไม่ว่าจะสุขหรือเศร้า อดีต ก็คือความทรงจำ ที่มีค่าต่อการหวลนึกถึงทั้งนั้น หากแต่บางคน ยังเฝ้ารออดีต ยังร่ำร้องหาอดีต หรือแม้แต่ จมอยู่กับอดีต
ถ้าชีวิตคนเฉลี่ยอยู่ได้แค่ 20000 กว่าวัน วันนี้ชีวิตของคุณผ่านไปแล้วกี่วันคะ แล้วถ้าวันพรุ่งนี้ของคุณไม่มีอีกแล้วล่ะ ร่างกายของคนอ่อนแอนัก โดนเข็มเล็กๆจิ้มนิดเดียวก็เลือดออก เราจึงมีความฉลาดที่จะทำให้ร่างกายของเรา รอดพ้นจากสิ่งอันตราย แต่การดับสูญ เป็น "สัจจะ แห่ง ธรรมชาติ" จึงไม่มีผู้ใดอยู่ค้ำฟ้า ไม่วันใดก็วันหนึ่ง
การอยู่กับปัจจุบัน ในความเห็นส่วนตัว คือการรู้ตื่น รู้เดิน รู้กิน รู้อยู่ รู้ รู้ และ รู้ หมายถึงเราต้องรู้จักตัวเอง และรู้ตัวเองเสมอว่ากำลังทำอะไร กำลังพูดอะไร การรู้ ทำให้เรามีสติ และในทางธรรม สติ นั้นทำให้เกิดปัญญา
ขอบคุณที่ทดลองอ่านค่ะ
Aornpreeya I... ♥
